In mijn functie als payroll specialist hou ik me voornamelijk bezig met complexe wijzigingen in de salarisadministratie. Ik controleer of bepaalde berekeningen kloppen en of betalingsopdrachten worden uitgevoerd zoals de bedoeling is.
De functie hier is op mijn pad gekomen en die kans ben ik aangegaan. Voor mij is het niet meer alleen belangrijk hoeveel ik verdien en wat mijn secundaire arbeidsvoorwaarden zijn. Begrijp me niet verkeerd want zowel salaris als voorwaarden zijn heel goed hier. Maar de maatschappelijke missie van Deltares is heel belangrijk voor me. En de passie die ik hier zie bij mensen vind ik ook prachtig. Hun gedrevenheid inspireert me enorm. Belangrijk is dat dingen hier laagdrempelig zijn. Mensen zijn toegankelijk en gaan op een fijne manier met elkaar om. Ik stel mijzelf nu de vraag: “Voel ik me prettig bij deze mensen?” En daar zeg ik volmondig ja op.
Ik loop graag bij mensen langs. Als het uitkomt en iemand is op kantoor dan vind ik het echt prettiger om dingen te overleggen terwijl we in elkaars aanwezigheid zijn. Ik kan het ook nog op de mail zetten zodat diegene het zwart op wit heeft, maar ik kan diegene ook gewoon even aankijken en dan is er een gesprek. Dan kan ik zien hoe er op iets dat ik zeg wordt gereageerd. Dat ontmoeten gaat niet alleen over werk maar ook om de vraag hoe het met iemand gaat.
Door hier te werken weet ik dat er dingen gebeuren die zorgelijk zijn en ik weet ook dat er mogelijkheden zijn om dingen op te lossen of te verbeteren. Er wordt hier veel gewerkt aan projecten die zich uitstrekken over jaren. Het is niet morgen opgelost dus we moeten een lange adem hebben. Niet alleen voor onszelf is dat belangrijk maar zeker ook voor onze kinderen en kleinkinderen. Ik voel een soort urgentie en tegelijkertijd ook vertrouwen en hoop.
Ik ben in Suriname geboren en mijn vader heeft het er vaak over dat de dingen niet goed geregeld zijn daar. Mijn vader was altijd geïnteresseerd in water. Hij vertelde mij over overstromingen maar ook over projecten daar waarbij energie opgewekt wordt door water. Hij is op een gegeven moment teleurgesteld geraakt in de regering van Suriname. Hij zei regelmatig: “Ze doen niks, ze doen niets met de natuur, ze doen niets met het water.”
Via het intranet van Deltares lees ik over projecten die door Deltares in Suriname worden opgezet en dat trekt toch altijd net iets meer mijn aandacht. Ik lees het allemaal en vertel erover aan mijn vader. Daardoor is hij weer wat gerustgesteld. Normaal zou ik daar niet van weten maar doordat ik hier werk weet ik het wel.